Z czym wiąże się późne macierzyństwo — czyli jak przygotować się do ciąży po 35. roku życia?
Termin późnego macierzyństwa czy ciąży geriatrycznej na przestrzeni dziesięcioleci zmieniał swoje znaczenie. Jeszcze w poprzednim stuleciu o późnej ciąży mówiło się w przypadku pierworódek po 25 roku życia. Dzisiaj za idealny wiek na powiększenie rodziny uznaje się właśnie przedział pomiędzy 25. a 35. rokiem życia, gdy statystycznie jesteśmy wciąż w pełni zdrowia, a nasza sytuacja życiowa i finansowa jest ustabilizowana. W ostatnich latach wzrasta jednak liczba par, które decydują się z różnych przyczyn na ciążę dopiero po 35. roku życia. Taka decyzja, choć posiada wiele zalet to jednak wiąże się również z pewnym ryzykiem, dlatego też warto się do niej odpowiednio przygotować.
Późne macierzyństwo — czyli jak przygotować się do ciąży po 35. roku życia?
Kobieta decydując się na późną ciąże przede wszystkim powinna liczyć się z tym, że starania mogą trwać dłużej niż w przypadku młodszych koleżanek. Ma to związek między innymi z faktem, że po 30. roku życia znacząco spada produkcja progesteronu w organizmie, przy jednoczesnym wzroście procentowym uszkodzonych pęcherzyków jajowych. Ponadto wraz z wiekiem spada prawdopodobieństwo prawidłowej implantacji embrionu. W związku z tymi czynnikami zaleca się aby kobiety odkładające decyzję o potomstwie wykonywały badanie stężenia AMH. Jest to tak zwany hormon anty-Mülllerowski, wskazujący na rezerwę jajnikową kobiety. Dodatkowo warto również wykonać badanie na stężenie we krwi FSH i HCG, określające ilość gonadotropin w organizmie. Wszystkie te hormony pozwalają określić szanse kobiety na poczęcie dziecka w naturalny sposób. (Jeżeli starania o dziecko po 35. roku życia trwają dłużej niż 6 miesięcy, warto rozważyć konsultację specjalistyczną i badania, umożliwiające ustalenie zaburzeń płodności.)
Dodatkowo po 35. roku życia starania o ciążę może utrudniać również stan zdrowia obojga partnerów. U wielu kobiet wraz z wiekiem pojawiają się z dodatkowe kilogramy i różnego rodzaju schorzenia wynikające z siedzącego trybu życia i niezdrowej diety (cukrzyca, niedoczynność tarczycy czy nadciśnienie tętnicze), co również może mieć wpływ na płodność i przebieg ciąży. Dlatego też planując późną ciążę warto zadbać o swój ogólny stan zdrowia, pamiętając o odpowiedniej ilości codziennego ruchu i pełnowartościowej diecie, a w przypadku znanych chorób przewlekłych skonsultować się z lekarzem specjalistą, który zaleci dodatkowe badania i formy leczenia nieszkodliwe dla płodu.
Ponadto trzydziestolatki nie powinny, planując ciążę, zapominać o suplementacji witamin (najlepiej w formie metylowanej), których zabraknąć może w diecie, a których niedobory mogą okazać się szkodliwe zarówno dla płodu jak i samej przyszłej mamy. Pamiętaj jednak aby przed włączeniem do diety suplementu skonsultować się z lekarzem, gdyż nadmiar niektórych mikroelementów i witamin może być równie niebezpieczny co ich niedobór.
Ciąża w wieku 35 i więcej lat wiążę się również z podwyższonym ryzykiem wad genetycznych u płodu (statystycznie u czterdziestoletnich kobiet aż 80 % komórek jajowych ma wady genetyczne, zaś u czterdziestotrzylatek to aż 90 %). W związku z tym kobietom będącym w późnej ciąży zaleca się wykonywanie dodatkowych badań prenatalnych (np. amniopunkcję) pomagających ustalić czy płód rozwija się prawidłowo i nie jest obciążony wadami genetycznymi. Ciąża geriatryczna ogólnie uznawana jest za wiążącą się z podwyższonym ryzykiem powikłań i poronień, dlatego też do jej prowadzenia warto wybrać dobrego i polecanego lekarza, doświadczonego w zagadnieniu późnego macierzyństwa.
Pomimo iż decyzja o późnej ciąży wiążę się z pewnym ryzykiem to jednak na porodówkach nie brakuje szczęśliwych i spełnionych mam po 35 roku życia. Na szczęście rozwój współczesnej medycyny pozwala na lepszą diagnostykę i stosowanie odpowiednich terapii oraz leków, by ciąża geriatryczna zakończyła się urodzeniem zdrowego dziecka.
Przeczytaj również